مدیتیشن حالتی از عدم حضور ذهن است. حالتی از هوشیاری خالص بدون حضور محتوا، در حالت عادی هوشیاری انسان پر از حضور موارد غیر ضروری است. ذهن پر از ترافیک فکری است؛ افکار ،خواست‌ها، خاطره‌هاو جاه‌طلبی‌ها در حرکتند. هر روز پشت سر هم حتی وقتی خواب هم هستید ذهن در حال عمل کردن است شما رویا می‌بینید هنوز نگرانید و هنوز اضطراب دارید. و شما برای فردای به همان گونه که توضیح دادم آماده می‌شوید.
- این حالتی از عدم حضور مدیتیشن است. دقیقا نقطه مخالف اینها مدیتیشن است زمانی که فکر و ترافیک فکر نیست زمانی که خواستی وجود ندارد زمانی که کاملا ساکت هستید. این سکوت مدیتیشن است. .
و شما نمی‌توانید مدیتیشن را با ذهن پیدا کنید ، ذهن خودش را فقط تغذیه می‌کند ، زمانی که ذهن را کنار گذاشتید، بی‌تفاوت آرام بودید و خود را با ذهنتان معنی نکردید و به گذشتن افکار نگاه کردید بدون آنکه در درون حس یکی بودن با فکری که می‌گذرد را داشتید شما شاهد خودتان هستید، شما در مدیتیشن هستید .
.
.
مدیتیشن هوشیاری است که من ذهنم نیستم و وقتی به آرامی این هوشیاری عمیق تر و عمیق تر می‌شود. لحظاتی از سکوت پدیدار می‌گردد لحظه های از فضای خالص، خالی بودن کامل لحظاتی از پاکی لحظاتی از یکی بودن با همه چیز، لحظه‌های از تجربه به خانه رسیدن ؛ لحظه‌های از تجربه از همه چیز بودن و همه‌چیز از شما بودن.
.
.
موردی که باید توضیح داده شود در اینجا این است که مدیتیشن تمرکز نیست ، چیزی که متاسفانه این روز‌ها در جامعه غرب و حتی در کشور ما به عنوان مدیتیشن درک شده همین تمرکز می‌باشد.تمرکز یک ابزار مناسب برای علم به شمار می‌رود.
.
.
مدیتیشن سطح عدم فکر کردن است.
مدیتیشن سطح دریافت مستقیم زنده‌گی‌ست.
مدیتیشن در همین الان و همین جا اتفاق می‌افتد.
مدیتیشن سطح ارتباط با درون خود است.
مدیتیشن سطح عاشق بودن است.
مدیتیشن منطقی نیست و فکر توانایی تجسم آن را ندارد.
مدیتیشن سطح شاهد خود بودن است.
مدیتیشن در چه زمانی باید انجام شود ؟
در مورد بهترین زمان برای انجام مدیتیشن تکنیک مورد استفاده اهمیت زیادی دارد بنابراین بهترین زمان برای هر تکنیک متفاوت است.
جدا از تکنیک مورد استفاده برای رسیدن به حالت مدیتیشن برای افرادی که توانایی ساکت بودن را دارند زمان های متفاوتی توسط سنت‌های مختلف معرفی شده برای مثال :
تعدادی بهترین زمان را برای مدیتیشن نصفه شب می‌دانند که این پیشنهاد را به صوفی های نصبت می‌دهند
تعدادی بهترین زمان را برای مدیتیشن قبل از طلوع آفتاب اول صبح یا قبل از غروب آفتاب تا آمدن ماه می‌دانند که شامل هندی ها می‌شود
تعدادی بهترین زمان را برای مدیتیشن ماه کامل می‌دانند.
و جدا از آنکه هر کدام از دسته‌های بالا دلایل مشخص منطقی خود را دارند مدیتیشن به هیج زمان مشخصی برای انجام دادن نیاز ندارد شما در هر ساعت از روز می‌توانید مدیتیشن را انجام دهید.
از دید من بهترین زمان برای مدیتیشن زمانی‌ست که وجودتان گرایش به سکوت پیدا می‌کنی ندای درونیتان سکوت میخواهد و هر زمانی این حس نیاز به سکوت آمد باید مدیتیشن را انجام داد.
افزایش حساسیت نسبت به بدن خودتان و حالات درونی باعث می‌شود که بفهمید چه زمانی توانایی و نیاز به مدیتیشن دارید.
افزایش حساسیت در مورد بدن‌تان با تمرکز روزانه و اهمیت دادن بیشتر به بدن به سادگی ممکن می‌شود
مکان مناسب انجام مدیتیشن کجاست؟
بهترین مکان برای فردی که میخواهد مدیتیشن را شروع کند ، مکانی است ساکت که فرد در آن احساس آرامش و امنیت داشته باشد.
اما جدا از فردی که میخواهد مدیتیشن را شروع کند مدیتیشن به هیچ نوع مکان خاصی نیاز ندارد و قابلیت انجام را در هر مکانی دارد. حال شما وسط شلوغی و سر و صدای شهری باشید یا وسط طبیعت برای فردی که مدیتیشن را فهمیده است. تفاوتی ندارد.
آیا بهتر است مدیتیشن در مکانی مشخص و تعیین شده انجام شود ؟
هم بله و هم خیر
بله به خاطر آنکه با انجام متداوم مدیتیشن در یک محیط یک فیلد انرژی در آن محیط ایجاد می‌شود که خودش به ارامش و قرار داشتن بیشتر شما در حالت مدیتیشن در آن محیط کمک می‌کند دلیل شرقی‌ها برای ثبات مکان
خیر به خاطر آنکه در غرب که خود مدیتیشن درک نشده است و تمرکز تنها ادراکی است که از مدیتیشن به دست آمده این توصیه به یک دلیل مشخص به شما می‌شود که ضمیر ناخودآگاه شما محیط و فضا را با احساس تمرکز شما لینک کرده و انجام متداوم تمرین تمرکز در یک مکان و زمان مشخص با تمرین متدوام هر روز آسان تر می‌شود
حال آنکه عمل انجام شده باعث می‌شود شما هر روز بیشتر در خواب فرو بروید و نا آگاهانه‌تر عمل کنید در حالی که مدیتیشن مسیر آگاهی هوشیاری توانایی و آزادی است .
به همین دلیل جواب سوال باید با نگاه کردن به درون خودتان باشد که ببینید در حال گیر کردن در پترن ناخودآگاهی هستید یا در حال هوشیاری آگاهی و آزدی بیشتر .
آخرین دیدگاه‌ها